RELAKSACJA ODDECHOWA dla DZIECI
Stosowaną powszechnie techniką relaksacyjno-usprawniającą
jest gimnastyka oddechowa. Szczególnie przydatne
są to ćwiczenia w sytuacjach dzieci astmatycznych,
oddychających ustami i nerwicowych. Oto kilka ćwiczeń
w wersji zabawowej :
1.Pranajama (pobieranie energii) dla przedszkolaków
(tempo realizacji ćwiczenia
bardzo wolne i spokojne)
Kładziemy się wygodnie i nieruchomo na plecach.
Oddychamy spokojnie i równo.
Kładziemy obie rączki na brzuszku i zaczynamy oddychać
lekko i spokojnie;
nasze rączki lekko unoszą się na brzuszku.
Kiedy powietrze wchodzi do naszego brzuszka, rączki
lekko unoszą się, a
kiedy powietrze wychodzi z nas - rączki opadają.
Oddychamy łagodnie i powoli, lekko i spokojnie.
Powietrze wchodzi do naszego brzuszka przez nosek,
a wychodzi buzią.
- Buzię wysuwamy do przodu, tak jak do dmuchania
na gorącą zupę.
Powietrze wchodzi przez nosek, a wychodzi buzią.
Dmuchamy - chłodzimy zupę.
Powietrze wchodzi przez nosek, a wychodzi buzią.
Dmuchamy - chłodzimy zupę.
Powietrze wchodzi przez nosek, a wychodzi buzią.
Dmuchamy - chłodzimy zupę.
Teraz - oddychamy tylko noskiem.
Oddychamy łagodnie i powoli.
Powietrze jest łagodne, dobre i lekkie.
Jest nam przyjemnie i ciepło, jak pod ciepłą kołderką.
Oddychamy spokojnie i lekko.
Jest nam dobrze i przyjemnie.
Jest nam dobrze i przyjemnie.
Jest nam lekko, jest nam ciepło.
Zatykamy paluszkiem prawą dziurkę od nosa, a lewą
mocno wciągamy powietrze. Ta samą dziurką szybko
wpuszczamy całe powietrze.
Teraz zatykamy lewą dziurkę od nosa, a prawą mocno
wciągamy powietrze. Tą samą dziurką szybko wypuszczamy
całe powietrze
(To ćwiczenie wykonujemy trzy razy)
Znowu oddychamy równo i spokojnie.
Oddychamy swobodnie.
Oddychamy zupełnie swobodnie.
Oddychamy równo i spokojnie.
Oddychamy lekko.
Czujemy lekki powiew powietrza na szyi.
Nasza szyja staje się chłodna.
Oddychamy lekko, równo i spokojnie.
Oddychamy lekko, równo i spokojnie.
Oddychamy lekko, równo i spokojnie.
Jest nam lekko. Jest nam dobrze.
Jest nam dobrze i ciepło.
Tylko szyja jest chłodna.
Jest nam dobrze, jak w ciepłym łóżeczku.
Jest nam dobrze, ciepło i przyjemnie.
- Otwieramy oczy. Podnosimy do góry rączki. Przeciągamy
się.
Mocno. Jeszcze trochę.
Opuszczamy rączki.
Przewracamy się brzuszek.
Leżymy na brzuszku.
Przewracamy się na bok.
Przewracamy się na drugi bok.
I jeszcze raz na brzuszek.
Kulimy się. Jesteśmy teraz tacy mali, jak mały
piesek.
Podnosimy się na rękach i kolanach.
Siadamy na piętach i podnosimy ręce do góry.
Przeciągamy się.
Opuszczamy ręce, wstajemy i bawimy się wesoło.
Tańczymy wesoło.
Jest nam dobrze.
Jest nam lekko.
Jest nam wesoło.
2.Oddychanie wg De Mill'a (dla dzieci 6-10 lat)
(To ćwiczenie - jak i poprzednie- należy wykonywać
w ciszy, w której słychać głos terapeuty lub wytypowanej
przez niego osoby. Jeżeli pracujemy z grupą- nie
powinna być większa niż 5-7 osób)
Wyobraźmy sobie, że przed nami jest złota rybka.
Pływa ona dookoła nas i wpływa do naszych ust.
Zamknij usta. Zrób teraz głęboki wdech nosem. Złota
rybka jest teraz w twoich płucach i pływa tam. Przez
chwilę nie oddychaj.
Zrób teraz głęboki wydech ustami i pozbądź się tej
rybki. Już! Teraz rybka pływa po pokoju. Zamknij
usta i oddychaj tylko nosem.
Teraz wdychasz dużo małych, złotych rybek. Złote
rybki pływają w twojej piersi.
Nie oddychaj !
Zrób teraz głęboki wydech ustami i pozbądź się tych
rybek.
- A teraz zobaczymy, jakie jeszcze rzeczy można
wdychać nosem i pozbywać
się wydychając przez usta.
Wdychasz dużo płatków różnych kwiatów. Czujesz,
jak miękko składają się w twojej piersi. Zrób wydech
i już nie ma płatków.
A teraz wdychasz zeschłe liście, dużo zeschłych
liści. Unoszą się one w twojej piersi, jak gdyby
gnane wiatrem. Zrób wydech i już nie ma tam zeschłych
liści.
Wdychasz teraz krople deszczu. Słyszysz, jak uderzają
one o ścianki twojej klatki piersiowej. Zrób wydech
i już nie ma kropli deszczu w twojej piersi.
A teraz wdychasz piasek. Jest on w twojej piersi.
Czujesz jak wypełnia ci płuca. Zrób wydech i już
pozbyłeś się piasku.
A teraz wdychasz dużo małych petard. Pękają one
w twojej piersi, dym cię dusi. Zrób szybko wydech
i pozbądź się tych petard.
Teraz wdychasz dużo małych lwiątek. Ryczą one w
twojej piersi. Szybko zrób wydech i pozbądź się
ich.
Masz przed sobą suche drzewo. Wydychasz wodę na
to drzewo. Drzewo powoli ożywa. Rozwijają się jego
liście i jest ono całe zielone.
Co teraz chcesz wdychać? Dobrze, zrób to...
A teraz bądź rybą. Pływasz w oceanie i wdychasz
wodę z oceanu. Jak ci się to podoba?
Teraz bądź wielbłądem na pustyni. Wdychasz gorące
pustynne powietrze. Owiewa cię gorący żar. Jak się
czujesz?
Bądź ptakiem. Latasz wysoko w czystym, przezroczystym
powietrzu. Wdychasz chłodne powietrze. Jak ci się
to podoba ?
A teraz bądź kamieniem i nie oddychaj wcale. Jak
ci się to podoba ?
A teraz bądź tym, kim jesteś i oddychaj powietrzem
tego pokoju. Jak ci się to podoba ?
Otwórz okno i popatrz przez chwilę na zewnątrz.
Kilka razy wciągnij powietrze nosem i wypuść je
ustami.
A teraz usiądź i posiedź przez chwilę spokojnie.
Możesz wstać i rób teraz to, co chciałeś od dawna
zrobić.
Oprac. Władysław Pitak